Polski
English
Niezaprzeczalnie żyjemy w ciekawych, burzliwych czasach. Może zastanawiasz się nad tym, jak transformować swoją ścieżkę kariery. Swoim doświadczeniem dzieli się z nami profesor Herminia Ibarra w artykule Reinventing Your Career in the Time of Coronavirus w HBR. Na dole posta link w języku angielskim.
Proces przekształcania naszej kariery składa się z pięciu elementów:
1. Stworzenia jak największej liczby możliwych opcji rozwoju kariery dla siebie
Rozpoczynamy od myślenia dywergencyjnego, inaczej lateralnego – kreatywnie tworząc wiele możliwych wersji kariery. Na tym etapie konieczne będzie eksperymentowanie, testowanie i uczenie się. Ten proces nie jest linearny a raczej pogmatwany i cyrkularny.
2. Objęcia okresu przejściowego
Będzie oczekiwał nas okres przejścia – „liminalny”, związanego z poczuciem zawieszenia między przeszłością, która wyraźnie minęła, a przyszłością, która wciąż jest niepewna. Ten etap jest niezbędny we wszystkich „tranzycjach”, jakie przechodzimy w życiu.
Obecny kryzys wywołany pandemią koronawirusa prawdopodobnie przedłuży ten stan przejściowy dla wielu z nas. Natomiast badania neurologiczne sugerują, że warto wykorzystać ten czas na przejście tego „wewnętrznego procesu”. Przestój ma kluczowe znaczenie nie tylko dla uzupełnienia zapasów uwagi i motywacji w mózgu, ale także dla podtrzymania procesów poznawczych, które pozwalają nam w pełni rozwinąć nasze człowieczeństwo. W ten sposób utrwalamy wspomnienia, integrujemy to, czego się nauczyliśmy, planujemy przyszłość, zachowujemy kompas moralny i tworzymy poczucie siebie.
3. Kontynuacji działań projektowych
Często droga do ponownego odkrycia celu kariery wiedzie przez praktykowanie pasji w czasie wolnym. Poza pasją będzie nam potrzebne rozwinięcie zasobów: wiedzy, umiejętności i relacji do zbudowania mocnej podstawy do rozpoczęcia kariery w wybranym kierunku. W badaniach, które prof. Herminia Ibarra przeprowadziła dla swojej książki Working Identity, odkryła, że większość ludzi pracuje nad kilkoma możliwościami naraz, dokonując oceny zalet i wad każdej z nich. Ta aktywność jest kluczowa. Pomaga ci rozwiązać nie tylko praktyczne pytania, ale także pytania egzystencjalne, które kierują zmianą kariery:
Kim jestem? Kim chcę się stać? Gdzie mogę najlepiej pomóc?
Dowiadujemy się, kim chcemy się stać, testując fantazję i rzeczywistość oraz, oczywiście, działając.
Nie musisz ograniczać swojego zaangażowania w projekty ściśle powiązane z pracą. Obecnie wiele osób wykonuje satysfakcjonującą pracę i dokonuje zaskakujących odkryć, angażując się w inicjatywy w ramach wolontariatu. Chodzi o to, aby wykonywać nową pracę z nowymi i różnymi ludźmi, ponieważ ten proces stanowi okazję do poznania siebie, swoich preferencji i niechęci, a także rodzajów kontekstów i ludzi, które wydobywają z ciebie to, co najlepsze.
4. Zadbania o tzw. uśpione więzi
Networking to sport kontaktowy, bardzo utrudniony przez izolowanie się. Wiele osób zastanawia się dzisiaj, jak w obecnej sytuacji mogą inicjować i budować relacje, których potrzebują do wzajemnych inspiracji i rozwijania sieci kontaktów zawodowych. Jednym ze sposobów na obejście tego problemu jest wykorzystanie „uśpionych więzi” – relacji z ludźmi, z którymi byłeś kiedyś blisko, ale teraz nie masz z nimi kontaktu przez mniej więcej trzy lata lub dłużej. W jednym z badań poproszono ponad 200 kierowników o ponowne nawiązanie kontaktu z takimi osobami i wykorzystanie ich interakcji w celu uzyskania informacji lub porad, które mogą im pomóc w realizacji ważnego projektu zawodowego. menedżerowie poinformowali, że rady, które otrzymali z tych uśpionych źródeł, były średnio bardziej wartościowe i nowatorskie niż to, co uzyskali w wyniku ich bardziej aktywnych relacji.
Złota zasada networkingu na rzecz zmiany kariery zawsze polegała na mobilizowaniu słabych więzi. Dotyczy to relacji z ludźmi, z którymi nie spotykamy się zbyt często. Mogą to być koledzy ze szkoły, dawnej pracy. Z kolei nasze silne więzi to przyjaciele, rodzina i bliscy współpracownicy. Niestety problem z nimi polega na tym, że wiedzą to samo, co ty 🙂 Dodatkowo mogą ograniczać nasze bardziej kreatywne pomysły.
Jednak ze słabymi relacjami jest jeden problem, że chociaż istnieje większe prawdopodobieństwo, że będą źródłem przydatnych nowych informacji i zasobów, lecz będą też w obecnej kryzysowej sytuacji zdecydowanie mniej zmotywowani do pomocy w ramach uśpionych więzi.
5. Rozgłaszania postanowień i planów w kontaktach z innymi
Jeśli pozostaniemy w sferze refleksji bez działania, to wszystko do czego doszliśmy pozostanie jako niezrealizowane marzenia. Paradoksalnie nasza refleksja jest praktyką, którą najlepiej rozwijać rozmawiając na głos w rozmowach towarzyskich z pokrewnymi duszami, które odpowiadają, współczują, współczują, pytają, odczytują mowę ciała i dzielą się swoimi doświadczeniami. Jednym z powodów, dla których potencjalni zmieniający karierę tak bardzo korzystają z udziału w kursach, jest to, że ich koledzy stanowią gotową społeczność pokrewnych dusz, z którymi można porozmawiać. Już samo tworzenie i opowiadanie historii o tym, co chcesz zrobić lub dlaczego chcesz zmiany, może wyjaśnić twoje myślenie i pchnąć cię do przodu, poprzez publiczne zobowiązanie się do zmiany. To znana praktyka, kiedy mówiąc głośno o swoich zamierzeniach, podejmujemy się działania. Dlatego tak pomocna jest rola osoby znana z coachingu, tzw. „accountability partner”, rozliczającego nas z wykonywanych działań.
Na koniec, jeśli chodzi o wymyślenie swojej kariery na nowo w czasie kryzysu, pamiętaj o tym ważnym punkcie: nadszedł czas, aby zacząć – ale nie idź sam.
